Autor: admin

Wymiana źródła ogrzewania zazwyczaj nie sprowadza się wyłącznie do zastąpienia jednego kotła drugim. To także konieczność zapewnienia odpowiedniej infrastruktury, niezbędnej do prawidłowej pracy pieca. To samo tyczy się komina, którym odprowadzany jest dym. W dzisiejszym wpisie omówimy, jak ten element ma się do wymiany kotła na pelletowy. Czy koniecznie trzeba budować nowy komin, a jeśli nie, to jak małym kosztem można go dostosować do tego rodzaju ogrzewania?

Podstawowe parametry komina

Na początku warto podzielić te konstrukcje ze względu na położenie względem budynku. Kominy można bowiem podzielić na:

• zewnętrzne, będące wyprowadzone poza bryłę budynku,
• wewnętrzne, czyli przechodzące przez nią aż po dach.

Najważniejszą cechą każdej zewnętrznej konstrukcji jest odpowiednia izolacja od warunków zewnętrznych. Chociaż podczas odprowadzania spalin może wydawać się to trudne do osiągnięcia, to aby zapobiec ich wychładzaniu się, wystarczy dobór odpowiednich materiałów konstrukcyjnych. Wszystko dlatego, by nie powstawały niezwykle trudne do usunięcia zanieczyszczenia na wewnętrznych ściankach komina.

Kominy wewnętrzne natomiast nie są zagrożone łatwym wychładzaniem się spalin, dlatego też ich izolacja jest stosowana raczej w części znajdującej się np. na nieużytkowanym poddaszu bądź tylko w zewnętrznym fragmencie, zlokalizowanym ponad pokryciem dachowym.

Spaliny spalinom nierówne

Warto podkreślić, że kotły pelletowe produkują spaliny o stosunkowo niskiej temperaturze. Z tego względu można już wnioskować, że komin do takiego pieca może nieco różnić się od innych, wykorzystywanych w starszych technologiach grzewczych. Jednakże najważniejsze jest, aby posiadał średnicę odpowiednią do mocy urządzenia. Zazwyczaj mieści się ona w przedziale od 100 do 200 mm, a zależy od mocy kotła. W przypadku kominów do pieców pelletowych jest ona znacznie mniejsza niż tych przeznaczonych do kotłów zasypowych na drewno czy węgiel. Wówczas ich średnica może sięgać nawet 300 mm.

Wkłady kominowe, czyli szybkie i skuteczne rozwiązanie

Zazwyczaj podczas wymiany kotła na pelletowy wystarczy zastosowanie tzw. wkładów kominowych. Są to elementy umieszczane wewnątrz konstrukcji komina. Dzięki wykorzystaniu takiego rozwiązania można w szybki sposób zainstalować kocioł pelletowy i z niego korzystać. Warunkiem do spełnienia są oczywiście odpowiednie wymiary murowanego komina. Musi być bowiem możliwe umieszczenie wkładu o wymiarach umożliwiających skuteczne odprowadzenie spalin.

Kiedy wymiana komina?

Czasami podczas zmiany wkładu komina okazuje się, że istniejący przewód kominowy ma jednak zbyt małą średnicę. W takim przypadku można postawić na wyprowadzenie komina na zewnątrz budynku. Nowoczesne instalacje kominowe, idealnie nadające się do współpracy z nowoczesnym kotłem pelletowym, zapewniają właściwe warunki odprowadzania spalin. Powinny one przede wszystkim posiadać odpowiednią izolację, dzięki której produkty spalania nie będą odkładać się na ściankach przewodu kominowego.

Szczelne połączenie kotła z kominem

Wysoki poziom szczelności układu kominowego dla pieca pelletowego to podstawa. Oczywiście w teorii każdy kocioł powinien posiadać taki komin, jednakże w praktyce nieszczelny przewód w przypadku pieca pelletowego mógłby o wiele bardziej wpłynąć na proces spalania, kontrolowany przez sterownik. Natomiast każda nieszczelność, wynikająca np. z wieku starego komina, mogłaby negatywnie wpływać na spalanie pelletu.

Dlatego też wiele specjalistów od zakładania oraz modernizacji instalacji grzewczych zaleca zastosowanie kominów systemowych, które charakteryzują się niezwykłą szczelnością oraz wysokim poziomem izolacji termicznej. Wśród tych rozwiązań najczęściej spotkać można wkłady wykonane ze stali nierdzewnej, choć równie dobrze w tym celu sprawdzą się te ceramiczne.

Aby przygotować komin pasujący do kotła pelletowego, należy zgłosić się do specjalistów wykonujących tego rodzaju instalacje. Profesjonalna ekipa montująca nowy kocioł pelletowy powinna sprawdzić, czy zastany komin spełnia wymogi dla tego rodzaju ogrzewania. Dlatego też nie trzeba samodzielnie instalować wkładu kominowego – co nie jest zresztą zalecane – fachowcy od A do Z przygotują komin do pracy z piecem na pellet tak, aby nie tracił cennego ciepła oraz sprawnie odprowadzał spaliny.

Według przepisów kominek nie może być jedynym źródłem ogrzewania, jednak nie zakazują one używania go jako źródła dodatkowego. I właśnie na takie rozwiązanie decyduje się wiele osób. Może on przede wszystkim kojarzyć się ze szczapami drewna, trzaskiem ich spalania czy charakterystycznym zapachem. Wielu myśli, że to jedyna opcja. Jednakże istnieje również możliwość instalacji kominka gazowego. Dlatego też dzisiejszy wpis jest dla każdego, kto stoi przed wyborem idealnego dla niego urządzenia grzewczego. Zatem czy któryś z nich okaże się lepszy?

Wygląd ma znaczenie

Warto zdawać sobie sprawę z pobudek, dla których tak dużo osób decyduje się na kominek. Najczęściej bowiem wynika to z potrzeby osiągnięcia konkretnego efektu wizualnego w swoim domu. Umieszcza się go zazwyczaj w centralnym, najbardziej reprezentatywnym miejscu budynku. Kominek potrafi uzupełniać niejeden popularny styl wnętrzarski – zarówno tradycyjny, rustykalny, jak i nowoczesny czy awangardowy.

W kwestii obudowy zarówno kominek tradycyjny, jak i gazowy mogą wyglądać dokładnie tak samo. Natomiast na pewno różnić się będzie wnętrze komory spalania. Przede wszystkim w tradycyjnym kominku widać palące się, prawdziwe drewno, natomiast w gazowym się tego nie doświadczy. Jedni uznają to za wadę, inni za zaletę, przede wszystkim dlatego, że gazowy płomień, np. wśród gładkich kamieni, potrafi wyglądać niezwykle oryginalnie. Oczywiście, jeśli ktoś chce zachować klasyczny efekt palącego się opału w kominku gazowym, może zaopatrzyć się we wkłady ceramiczne imitujące drewno. Jest to więc doskonały kompromis.

Drewno – odnawialne źródło energii

Bywa czasem tak, że będąc mieszkańcem domu poza miastem, ma się możliwość pozyskiwania drewna na korzystniejszych warunkach bądź nawet posiada się własne zadrzewienia, które można przeznaczyć na wycinkę. W takim przypadku tradycyjny kominek na drewno może być doskonałym uzupełnieniem głównego źródła ogrzewania.

W tym miejscu jednak należy zaznaczyć, że drewno powinno być wysokiej jakości oraz prawidłowo sezonowane. Za najlepszego rodzaju drewno do kominka, charakteryzujące się wysoką kalorycznością, uważa się bukowe, dębowe, grabowe, jesionowe czy brzozowe. Dlaczego? Ze względu na to, iż zawsze należy palić drewnem drzew liściastych, ponieważ iglaste ma w sobie substancje żywiczne, które wydzielają toksyczne związki podczas spalania oraz zanieczyszczają wnętrze wkładu kominkowego i przewodów dymowych trudnym do usunięcia osadem. Nie każdy jednak ma ochotę dokładać do kominka, dlatego stawia na większy komfort. Jaki?

Kominki gazowe – bezpieczne i wygodne

Są osoby, które bardzo chciałyby zainstalować w swoim salonie kominek, lecz nie zamierzają dokładać do niego drewna czy czyścić go z popiołu. Prawdą jest, że obsługa tradycyjnego kominka na paliwo stałe może być uciążliwa dla niektórych użytkowników. Z drugiej strony kominki gazowe dla wielu osób nie stanowią bezpiecznego rozwiązania. Wbrew pozorom jednak takie urządzenia są tak zaprojektowane, żeby nie stwarzać zagrożenia pożarowego. Dlaczego można mieć pewność, że kominek gazowy jest całkowicie bezpieczny? Oto kilka powodów:

• posiada zamkniętą, całkowicie szczelną komorę spalania,
• zastosowany jest w nim mechanizm wyłączania kominka w przypadku niedrożności przewodu powietrzno-spalinowego,
• użytkownik całkowicie kontroluje proces spalania za pomocą pilota.

Gaz to brak problemów?

Na korzyść kominków gazowych przemawia również konieczność spełnienia mniejszej liczby warunków. Takie urządzenie potrzebuje jedynie podłączenia do instalacji gazowej i wyprowadzenia wcześniej wspomnianego przewodu powietrzno-spalinowego na zewnątrz budynku. Nie ma wymagań co do umiejscowienia tego wylotu – może być zarówno wyprowadzony przez dach, jak i ścianę zewnętrzną. W przypadku kominków na drewno należy zaopatrzyć się w odpowiednich wymiarów komin wyprowadzający spaliny na wysokość zależną od konstrukcji dachu, a także wysokości sąsiadujących z domem budynków. Natomiast świeże powietrze musi być doprowadzane osobnym kanałem.

Opinii na dany temat jest tyle, ile osób, jednakże w przypadku wyboru kominka można spotkać się zazwyczaj z dwiema grupami. Jedna to zwolennicy tradycyjnych rozwiązań, druga z kolei to przedstawiciele osób podążających za nowoczesnością. Warto jednak zauważyć, że oba kominki cechują się wysoką sprawnością, dlatego też wybór zazwyczaj zależy od osobistych preferencji. Z tego powodu zawsze trzeba brać pod uwagę swoje założenia i potrzeby, a także wiedzę ekspertów.

Komin jest konieczną inwestycją, kiedy budujemy system ogrzewania. Ten tradycyjny jest murowany i zbudowany zazwyczaj z cegieł. Obecnie jednak coraz częściej zastępują go kominy systemowe, czyli złożone z prefabrykowanych części oraz zakładane według instrukcji. Swoją popularność zawdzięczają możliwości dostosowania ich do różnego rodzaju spalin, a także szybkiej budowie, ponieważ składają się tylko z dwóch elementów – wkładu i obudowy komina. Pomimo podobnych zalet na rynku znajdziemy różne warianty systemów kominowych. Co warto wiedzieć na ich temat? Na jaki się zdecydować? Odpowiedzi udzielimy w dzisiejszym wpisie!

Rodzaje kominów

Kominy możemy podzielić na kilka grup, jednak najczęściej rozróżniamy je na podstawie rodzaju materiału użytego do ich budowy. Mogą być zatem:

• murowane – to kominy tradycyjne zbudowane z cegły lub pustaków,
• betonowe – wykonane z kształtek betonu lekkiego,
• ceramiczne – zrobione z elementów składających się z dwóch warstw: wkładu wewnętrznego z ceramiki szamotowej lub kamionki kwasoodpornej i obudowy zewnętrznej z keramzytobetonu (betonu lekkiego); wykończenie stanowi termoizolacja z wełny mineralnej,
• stalowe – w ich skład wchodzą m.in.: rura wewnętrzna wykonana ze stali kwasoodpornej, rura zewnętrzna wykonana ze stali nierdzewnej oraz izolacja z wełny mineralnej.

Z czego składa się komin systemowy?

• Z obudowy, która chroni urządzenie odprowadzające spaliny oraz dym poprzez zapewnienie odpowiedniej wentylacji komina od środka.
• Z rury ceramicznej i kształtek, których zadanie polega na odprowadzaniu spalin oraz dymu. Powinny być one przystosowane do bardzo wysokich temperatur, a także charakteryzować się odpornością na działanie spalin i kondensatu.
• Z izolacji termicznej, która znajduje się w kominach na paliwa stałe.
• Z obejm centrujących, które są montowane w kominach powietrzno-spalinowych kotłów gazowych.
• Z akcesoriów montażowych.

Zalety systemów kominowych

Nowoczesne technologie stosowane w budownictwie systemów kominowych znacznie ułatwiają proces ich projektowania i montażu. Dodatkowymi zaletami są:

• szybka i łatwa instalacja – ze względu na prefabrykowane, gotowe do złożenia części,
• uniwersalność – są kompatybilne z większością systemów grzewczych oraz zajmują mniej miejsca niż kominy murowane,
• estetyka – system kominowy można częściowo dopasować do indywidualnych upodobań estetycznych, uwzględniając w tym kolor elewacji,
• bezpieczeństwo – elementy systemów kominowych wykonane są z ognioodpornych i kwasoodpornych materiałów, dodatkowo posiadają wszelkie niezbędne izolacje, a producenci kominów zapewniają wieloletnie gwarancje zakupu.

Jaki system kominowy wybrać?

Wybierając odpowiedni system kominowy, trzeba przede wszystkim zwrócić uwagę na posiadane przez niego certyfikaty, m.in. deklarację właściwości użytkowych. Niezwykle ważne jest, aby komin systemowy dobierany był do urządzenia grzewczego, nigdy odwrotnie. Musimy również zwrócić uwagę na charakter pracy komina (dymowe, spalinowe, wentylacyjne). Wybór systemu kominowego to skomplikowane zadanie, dlatego warto pomyśleć nad skorzystaniem z pomocy fachowców, którzy skutecznie pomogą połączyć estetykę z użytkowością i bezpieczeństwem komina.

Należy pamiętać, że niezależnie od tego, na jakie rozwiązanie się zdecydujemy oraz który system kominowy wybierzemy, nie można zapominać o regularnych przeglądach technicznych! Tylko w ten sposób mamy gwarancję bezpieczeństwa i prawidłowego działania całej instalacji grzewczej. Przeglądy kominiarskie powinno się przeprowadzać raz w roku. Wyjątek stanowią systemy kominowe ogrzewające mieszkanie paliwem stałym. W tym przypadku należy przeprowadzać je cztery razy do roku.

System kominowy jest niezbędny w celu zapewnienia odpowiedniej cyrkulacji powietrza w budynku. Niestety wybór nie jest prosty, a podczas poszukiwań nasuwa się wiele pytań, na które często ciężko nam odpowiedzieć. Warto zwrócić się wtedy do specjalisty, który pomoże w wyborze odpowiedniego systemu kominowego, zwracając uwagę na eksploatację, budowę oraz wykończenie.

Czyszczenie kominka jest niezbędną czynnością zwłaszcza przed sezonem grzewczym, ale też po jego zakończeniu. Mało osób zdaje sobie sprawę z tego, jak prawidłowo zadbać o urządzenie, aby przez cały rok wyglądało estetycznie i było przede wszystkim bezpieczne. Na wstępie możemy powiedzieć, że czyścić należy nie tylko samą szybę, lecz także wkład kominkowy. Co należy wiedzieć o pielęgnacji całego systemu grzewczego? Na to pytanie odpowiemy w dzisiejszym wpisie.

Kominki – jak je czyścić?

Czyszczenie kominka oraz sprawdzenie potencjalnych uszkodzeń bądź przejrzenie zużytych uszczelek to czynność obowiązkowa przed rozpoczęciem sezonu jesienno-zimowego. Nie można o tym zapominać, gdyż jest to podstawa bezpiecznego korzystania z kominka. Okazuje się, że sadza zalegająca w palenisku, na drzwiczkach bądź w przewodzie kominkowym może być niebezpieczna. W niektórych sytuacjach zapala się, co w najlepszym wypadku prowadzi do cofania się dymu do pomieszczenia. Natomiast w najgorszym może wywołać pożar – właśnie dlatego bardzo istotne jest czyszczenie kominka. Odpalenie go z sadzą i popiołem z poprzedniego sezonu skończy się co najmniej kompleksowym sprzątaniem. Specjaliści zalecają czyścić instalacje i wkłady kominkowe z zabrudzeń przed każdym sezonem grzewczym, a kolejno raz na trzy miesiące. Nie każda osoba jednak wie, jak to robić.

1. Podstawowym krokiem jest wyczyszczenie kominka w środku za pomocą drucianej szczotki. Należy odczekać minimum parę dni po ostatnim paleniu. Nawet w przypadku gdy palenisko wygląda na wygaszone oraz ostudzone, na dnie mogą zalegać żarzące się fragmenty.
2. Czyszczenie kominka z popiołu będzie najbezpieczniejsze wtedy, kiedy ma się gwarancję, iż nie poparzy się rąk, a ponadto sprzęt nie zostanie zniszczony.
3. Popiół z paleniska można wyczyścić na różne sposoby. Eksperci zalecają jednak, żeby podczas sezonu jesienno-zimowego na dnie pozostawić niewielką ilość popiołu. Stanowi on świetną warstwę izolacyjną, która skutecznie chroni podłogę przed działaniem wysokiej temperatury. Po sezonie popiół należy jednak usunąć.

Czyszczenie kominka – zadbaj także o szybę

Praktycznie każda osoba uwielbia obserwować strzelające, ciepłe płomienie w palenisku. Jest to jedna z największych przyjemności podczas zimy. Trzaskający ogień, kubek gorącego napoju, grube skarpety i przyjemne ciepło to zdecydowanie jedno z najmilszych doznań w czasie zimy. W przypadku gdy szyba jest zabrudzona, z przyjemności nici – z tego powodu istotne jest dokładne jej wyczyszczenie. Czym to zrobić?

Idealne są do tego specjalne preparaty. Wystarczy spryskać szmatkę lub gąbkę preparatem czyszczącym, rozprowadzić go po szybie i odczekać kilka minut. Okazuje się, że mieszanka chemicznych substancji powinna rozpuścić nawet najbardziej oporny brud. Na samym końcu trzeba tylko przetrzeć szybę wilgotną ścierką i gotowe! Nie zaleca się spryskiwanie szyby bezpośrednio, gdyż płyn może dostać się na uszczelki, powodując ich stwardnienie (szybsze ich zużycie). Twarde uszczelki nie są elastyczne i z tego powodu szyba kominkowa może pęknąć, bo nie ma możliwości się odpowiednio rozszerzać podczas palenia. Ważne jest również przestrzeganie zasad bezpieczeństwa, zwłaszcza że chemiczne preparaty mogą być szkodliwe dla skóry oraz oczu. Z tego powodu przed wyczyszczeniem należy zaopatrzyć się w okulary ochronne oraz rękawice – pozwolą one ochronić wrażliwe części ciała przed wystąpieniem reakcji alergicznej. Do czyszczenia należy wybierać akcesoria wykonane z odpowiednich materiałów: w przypadku ściereczki tkanina musi być miękka i delikatna, a jeśli użyjemy szczotki – jej włosie nie może być zbyt sztywne, by nie zarysować szklanej powierzchni szyby. W ten sposób unikniemy przykrej sytuacji w postaci przypadkowego jej uszkodzenia, co prowadziłoby w konsekwencji do zaburzenia estetyki całego kominka.

Kominek może być naprawdę sporym udogodnieniem w przestrzeni domowej – tworzyć niesamowity klimat zimową porą, ale i służyć jako dodatkowe źródło ogrzewania. Jest jednak warunek, który należy spełnić, aby urządzenie działało prawidłowo, było estetyczne i przede wszystkim bezpieczne – należy o nie odpowiednio zadbać. Warto podchodzić do tego rozważnie, zgodnie z zaleceniami producenta, aby móc cieszyć się kominkiem przez wiele lat. Pamiętajmy więc o regularnym czyszczeniu, wymianie wkładów kominkowych oraz wykonywaniu przeglądów technicznych. Wszystkie te czynności zdecydowanie wpłyną na przedłużenie jego żywotności.

Wykonane z drewna domy w stylu kanadyjskim, skandynawskim lub niemieckim zaczynają cieszyć się w naszym kraju coraz większą popularnością. Nic dziwnego – jest to bowiem dostępna w atrakcyjnej cenie alternatywa dla tradycyjnego budownictwa. Konstrukcje tego typu są zaskakująco wytrzymałe, doskonale się prezentują, a ponadto charakteryzują się bezwładnością cieplną, która ułatwia ich ogrzewanie. Czy jednak w drewnianym domu można bezpiecznie zamontować instalację kominkową? W jaki sposób zapewnić ciepło w tego typu budowli?

Kominek w drewnianym domu, czyli tradycyjne rozwiązanie

Domy wykonane z drewna jawią się w naszych wyobrażeniach jako wyjątkowo przytulne i komfortowe. Materiał ten nie tylko świetnie się prezentuje, ale też nawiązuje stylistycznie do rozwiązań budowlanych sprzed lat, dlatego często drewniane domki kojarzą nam się z górskimi schroniskami bądź pięknymi leśnymi chatkami. To wrażenie może zostać spotęgowane przez zamontowanie w takiej konstrukcji odpowiedniego kominka. I choć wydawać się może, że to wyjątkowo ryzykowne rozwiązanie ze względu na łatwopalność drewna, to wszelkie obawy są bezpodstawne – wolnostojący, zamknięty kominek możemy bezpiecznie zamontować właściwie w każdym wykonanym z drewna domu. Niestety powinniśmy jednak zrezygnować z urządzeń otwartych, gdyż zbłąkana iskra lub żar mogą doprowadzić do zaprószenia ognia.

Odpowiednie środki bezpieczeństwa

Decydując się na montaż kominka w drewnianym domu, powinniśmy zachować pewne środki bezpieczeństwa. Warto zadbać o to, by podłoga w jego bezpośrednim sąsiedztwie (na pięćdziesiąt centymetrów od urządzenia) była wyłożona niepalnym materiałem. Ponadto sam kominek nie może przylegać bezpośrednio do ściany – świetnym pomysłem może okazać się wyłożenie powierzchni dedykowaną membraną, która nie tylko pomoże zabezpieczyć otoczenie piecyka, ale też odbije ciepło w kierunku pomieszczenia. Jest jeszcze jeden sposób, który pomoże zwiększyć bezpieczeństwo korzystania z wolnostojącego kominka – regularne czyszczenie z zalegającej, tworzącej zatory sadzy. Ponadto utrzymywanie urządzenia w dobrym stanie zwiększy jego wydajność.

Czy kominek wystarczy do ogrzania domu z drewna?

Przejdźmy do najważniejszej kwestii – czy wolnostojąca koza wystarczy do ogrzania całego domu? Niestety jest to raczej niemożliwe. Nie oznacza to jednak, że powinniśmy rezygnować z tworzącego cudowny, przytulny klimat kominka. Wystarczy postawić na system dystrybucji gorącego powietrza lub kominek z płaszczem wodnym. Pierwsze z wymienionych rozwiązań opiera się na wykorzystaniu sieci przewodów powietrznych, które wtłaczają ogrzane powietrze do pomieszczeń naszego domu. Niestety, wadą tego systemu jest fakt, że nie zapewnia on dostępu do gorącej wody. Dlatego zdecydowanie lepiej jest postawić na drugie z przytoczonych przez nas rozwiązań. Kominek tego typu ogrzewa wodę i rozprowadza ją, podobnie jak w tradycyjnym systemie c.o., przez rury do grzejników.

Połączenie tradycji z nowoczesnością

Dobrym rozwiązaniem może okazać się także połączenie kominka z innymi systemami ogrzewania, takimi jak piec gazowy z zamkniętą komorą spalania, pompa ciepła, a także folie oraz maty grzewcze. Dzięki temu nie tylko bez problemu zapewnimy komfortową temperaturę oraz dostęp do gorącej wody w całym domu, ale też zachowamy klimatyczny, idealnie prezentujący się w salonie wolnostojący kominek, który stanie się świetnym uzupełnieniem głównego systemu ogrzewania. To rozwiązanie sprawdzi się idealnie, biorąc pod uwagę fakt, że domy z drewna cechują się sporą bezwładnością cieplną. Oznacza to, że tego typu konstrukcje wyjątkowo szybko się nagrzewają, ale ich ściany nie oddają temperatury

Montaż kominka to doskonały pomysł dla wszystkich osób, które chciałyby wpleść w wystrój swojego domu odrobinę przytulnego uroku. Wolnostojąca koza nie tylko będzie pięknie prezentować się w drewnianym salonie, ale też stanie się dodatkowym (a w odpowiednich przypadkach nawet głównym) źródłem ciepła. Oczywiście warto przy tym zachować odpowiednie standardy bezpieczeństwa, a montaż urządzenia powierzyć fachowcom. Bez wątpienia można jednak stwierdzić, że wolnostojące kominki świetnie sprawdzą się w niemal każdym drewnianym domu!

Wiele osób, których czeka remont bądź budowa domu może zastanawiać się, na jaki rodzaj komina warto się zdecydować. O ile tradycyjne rozwiązanie z wykorzystaniem murowanych przewodów kominowych może pasować do konkretnego, klasycznego stylu architektury budynku, tak coraz więcej osób preferuje bardziej nowoczesny charakter wykończenia. W związku z tym warto zwrócić uwagę na kominy stalowe, które znacząco różnią się od tradycyjnych konstrukcji kominowych. Czy te różnice wpływają na ich funkcjonalność? W dzisiejszym wpisie dowiemy się, w jakich okolicznościach można postawić na tego rodzaju kominy oraz jakie posiadają one zalety.

Dlaczego stal?

Niektórym osobom może wydawać się dziwne, że do konstruowania kominów wykorzystuje się ten materiał. Warto jednak zauważyć, że stal wbrew pozorom dobrze radzi sobie z wysokimi temperaturami, które występują na całej długości tego typu konstrukcji. Dlaczego jeszcze stosuje się właśnie stal w produkcji kominów? Jest to bowiem materiał lekki i równocześnie wystarczająco wytrzymały. Odpowiednio dobrany rodzaj stali jest w stanie służyć wiele lat. Jednak co powoduje, że coraz więcej osób się na nie decyduje?

Porównanie z klasycznym kominem

Stalowe instalacje kominowe posiadają wiele cech, które powodują, że stają się one konkurencyjne dla tradycyjnych konstrukcji. Przede wszystkim idealnie nadają się do nowych systemów grzewczych. Pomimo że nie są one aż tak popularne, to ich instalacja jest o wiele tańsza i prostsza. Warto zauważyć także, iż proces budowy tradycyjnego komina jest niezwykle pracochłonny. Koniecznością jest dopilnowanie tego, aby był prawidłowo zespolony z konstrukcją budynku, niezależnie czy zlokalizowany jest on blisko ściany zewnętrznej, czy w centralnym punkcie domu. Z tego też względu warto się na nie zdecydować w momencie budowy nowego domu. Co jednak, jeśli stary komin nie nadaje się do nowego źródła ogrzewania bądź potrzeba go zbudować w innym miejscu?

Zalety kominów stalowych

Największą zaletą tego rodzaju instalacji kominowych jest łatwość ich montażu. Nie chodzi bynajmniej jedynie o składanie poszczególnych elementów, lecz o sam fakt, że nawet w trudno dostępnych miejscach można wyprowadzić taki przewód kominowy. Ta cecha przydaje się przede wszystkim w przypadku stawiania kominków w starszych budynkach. O wiele trudniej byłoby bowiem stawiać przy ich zewnętrznych ścianach nowy, murowany komin, ponieważ jest to spore wyzwanie dla wykonawców. W przypadku stalowych kominów możliwości ich zastosowania są mniej ograniczone, ponieważ poszczególne elementy są bardziej kompaktowe. Dzięki temu możliwe jest przeprowadzenie przewodu kominowego przez otwory okienne lub inne, specjalnie wykonane w dogodnym miejscu.

Zaleta ta ma również inne oblicze, ponieważ w przypadku przeprowadzenia prac termomodernizacyjnych starszego budynku często należy wymienić kocioł na taki o innych parametrach, spełniający normy dyrektywy Ecodesign. Z tego powodu może okazać się, że dotychczasowy komin nie jest dostosowany do parametrów pracy nowego pieca, a jego modernizacja będzie niemożliwa do przeprowadzenia. W takich przypadkach zastosowanie znajdują właśnie kominy stalowe. Specjaliści bez problemu mogą precyzyjnie dobrać komin o odpowiednich wymiarach oraz umieścić go w najbardziej odpowiednim miejscu, równocześnie nie naruszając zbytnio struktury budynku. Czy kominy stalowe posiadają jednak jakieś wady? Na pewno jest nią fakt, że komin musi być dobrany pod konkretny rodzaj spalanego paliwa.

Rodzaje stalowych instalacji kominowych

Wśród kominów stalowych wyróżnić można te wykonane ze stali kwasoodpornej, przeznaczonej do kotłów na paliwa płynne oraz ze stali żaroodpornej, która sprawdza się do kominków oraz kotłów na paliwa stałe. Podział ten wynika z innego składu produktów spalania różnego paliwa, na które każdy rodzaj stali reaguje nieco inaczej. Oprócz tego wśród kominowych instalacji stalowych wyróżnia się kominy jednościenne oraz dwuścienne. Ten pierwszy rodzaj stosuje się wewnątrz budynków, drugi zaś – lepiej izolowany – na zewnątrz. Czasem możliwe jest również przeprowadzenie przewodu stalowego w ramach renowacji starego komina murowanego. Co istotne, do niektórych rozwiązań grzewczych nie potrzeba czasem wysokiego komina, lecz np. przewodu powietrzno-spalinowego tak jak w przypadku kotłów gazowych. W takiej sytuacji tym bardziej powinno stawiać się na łatwe w montażu instalacje stalowe.

Pomimo że wiele osób decyduje się na klasyczne rozwiązania konstrukcyjne w kwestii budowy komina, to w większości przypadków można zdecydować się na stalowe instalacje. Tym bardziej ze względu na powszechną wymianę źródeł ciepła na bardziej ekologiczne warto rozpatrzyć montaż tego rodzaju przewodów kominowych. Rozpatrując wszystkie za i przeciw, docenić je powinni w szczególności ci, którzy zmuszeni są do remontu systemu grzewczego – wtedy kominy stalowe mogą okazać się lepszą alternatywą dla murowanych konstrukcji.

Osoby, które mogą pozwolić sobie na budowę kominka, stają przed dylematem, na jakiego rodzaju zabudowę lepiej się zdecydować. Do wyboru jest bowiem klasyczna konstrukcja zintegrowana ze ścianą pomieszczenia, jak i tzw. kominek wolnostojący. Należy zatem przeanalizować, które rozwiązanie może być dla nas korzystniejsze. Jako że drugi wariant jest rzadziej spotykany w polskich domach, warto zastanowić się, czy są konkretne powody takiej sytuacji.

Łatwość montażu oraz uniwersalne zastosowanie

Zanim znajdzie się jakieś wady tego rodzaju zabudowy, warto docenić kilka korzyści, z jakimi wiąże się ich instalacja. Kominki wolnostojące to przede wszystkim uniwersalność montażu, bowiem aby móc z nich korzystać, wystarczy tylko dostęp do wylotu kominowego, którym będą uciekać spaliny. Takie rozwiązanie w szczególności przydać może się w domkach letniskowych oraz altanach, w których dotychczas nie istniało żadne źródło ogrzewania. Wiele osób podczas przeprowadzania remontu takich obiektów zdaje sobie sprawę, że kominek to byłby świetny pomysł. Wystarczy wykonać otwór w zadaszeniu i przeprowadzić przez niego komin oraz połączyć go z ustawionym w budynku kominkiem. Wydaje się to niezwykle prostym zadaniem i tak zazwyczaj jest, dlatego też z łatwością stosuje się tego typu rozwiązanie w różnych przestrzeniach.

O uniwersalności kominków wolnostojących może świadczyć fakt, że spotyka się je zarówno w niewielkich budynkach, jak i w dużych, nowoczesnych willach. Doskonale nadają się jako jedyne źródło ogrzewania np. we wcześniej wspomnianych domach letnich oraz jako wsparcie dla c.o. w budynkach jednorodzinnych. Co więcej, można mieć styczność również z wykorzystaniem ich w przydomowych tarasach oraz ogródkach, jako doskonałe źródło ciepła w chłodniejsze wieczory wiosny, lata bądź jesieni. Czy kominki wolnostojące posiadają jeszcze inne, godne uwagi atuty?

Brak obudowy – brak problemu

Kolejną zaletą takich kominków jest fakt, że nie trzeba wykonywać ich obudowy. W porównaniu z tradycyjnymi modelami zintegrowanymi ze ścianą te wolnostojące są mniej kłopotliwą opcją. Prace wykończeniowe związane z budową zabudowy zwiększają dodatkowo koszty związane z montażem. Kominki wolnostojące sprawdzą się również wszędzie tam, gdzie nie planuje się łączenia ich z instalacją grzewczą. Dlatego też doskonale nadają się jako dodatkowe źródło ogrzewania. Brak obudowy pozwala także na szybki demontaż kominka, co w przypadku zabudowanej komory spalania nie byłoby możliwe.

Kominki wolnostojące a ich wady

Pomimo wielu zalet ten rodzaj kominków posiada również wady. Jedną z największych jest ograniczenie w rozprowadzeniu produkowanego przez nie ciepła. W przypadku tradycyjnych kominków można zastosować bardziej rozbudowane systemy dystrybucji energii cieplnej. Oczywiście w takim przypadku specjaliści od montażu są w stanie dostosować każdy kominek do ogrzewania całego domu oraz wody użytkowej, natomiast bliskość ściany wraz z istniejącymi już instalacjami powoduje, że zadanie jest łatwiejsze do wykonania oraz pozwala osiągnąć lepszy wynik sprawności kominka. Wyjątek stanowią nowo budowane domy, w których planuje się realizację takiej konstrukcji już na samym początku.

Kolejnym powodem, dla którego wolnostojący kominek może nie być praktycznym rozwiązaniem to ograniczona wielkość komory spalania. Ta cecha wpływa również bezpośrednio na mniejszą moc grzewczą, osiąganą przez kominki wolnostojące, w porównaniu do tych standardowych, zintegrowanych ze ścianą. Wynika to bezpośrednio z ograniczeń technicznych, dlatego też jeśli zależy nam na dużej komorze spalania, a także wysokiej sprawności oraz mocy należy pozostać przy klasycznych rozwiązaniach.

Dodatkową wadą może być również mniejsza możliwość składowania opału w pobliżu kominka. Jeśli nie zdecydujemy na dodatkową zabudowę kominka wolnostojącego, zazwyczaj jedyne miejsce na opał znajduje się pod kominkiem lub z jego boków. W przypadku kominka zlokalizowanego pod ścianą istnieje więcej opcji skonstruowania specjalnych półek na drewno, bardziej praktycznych i pojemnych.

Kominek wolnostojący do doskonała opcja dla osób, które chcą szybko uporać się z jego montażem oraz dla tych stawiających na brak zabudowy. To także świetne rozwiązanie w sytuacji, gdy chcemy zastosować ogrzewanie w budynkach sezonowych. Jednakże wolnostojące kominki nie sprawdzą się we wszystkich domach. Dlatego też warto przeanalizować swoje oczekiwania wobec nich oraz skonsultować się ze specjalistami. Wiedząc, jak chcemy korzystać z kominka, podejmiemy słuszną decyzję.

Własny kominek to marzenie wielu osób. Żarzące się palenisko, trzask drewna i przyjemne, promieniujące ciepło to faktycznie relaksująca wizja. Jednakże warto sprawić, aby taka inwestycja była nie tylko elementem dekoracyjnym czy umilającym chłodne wieczory, lecz także aby spełniała praktyczne funkcje. Z tego też powodu powinno brać się pod uwagę możliwości grzewcze kominków – a te są niemałe. Jak zatem można wykorzystać ich potencjał? Jedną z opcji jest konstrukcja tzw. płaszcza wodnego. Czym dokładnie jest to rozwiązanie i jakie daje korzyści?

Popularne rozwiązania

Do najczęściej stosowanych technologii rozprowadzających ciepło z kominka należą dystrybucja ciepłego powietrza oraz właśnie wspomniany płaszcz wodny. Jak same nazwy wskazują, opierają się one na różnym medium. Pierwsze rozwiązanie bazuje na układzie ogrzewającym powietrze, które odbiera energię cieplną z komory spalania. Dalej jest ono przekazywane rurami z systemem grawitacyjnym opierającym się na zjawisku konwekcji oraz wyporu termicznego. Istnieje również system wymuszonego obiegu gorącego powietrza, jednak potrzebuje on zastosowania wentylatorów. Takie rozwiązanie staje się niezbędne w przypadku chęci ogrzewania pomieszczeń znacznie oddalonych od kominka. Jeśli natomiast chciałoby się ogrzewać nie tylko powietrze w budynku, lecz także wodę użytkową, warto w tym momencie zwrócić uwagę na technologię płaszcza wodnego.

Aby rozpoznać różnice, warto zauważyć, że tradycyjne kominki posiadają palenisko, komorę spalania, odpowiednio skonstruowany przewód kominowy oraz zazwyczaj dodatkowy dolot powietrza z zewnątrz. Taki kominek oddaje ciepło poprzez bezpośrednie promieniowanie, a także przez przylegające do komory spalania, jak i komina ściany. W przypadku kominka z płaszczem wodnym jest inaczej. W celu ograniczenia strat ciepła zazwyczaj stosuje się system z zamkniętą komorą spalania, a przynajmniej nie zaleca się tej całkowicie otwartej. Konstrukcja odbiorników ciepła składa się z podwójnego płaszcza wypełnionego wodą umieszczonego nad komorą spalania, a także z rur oraz wężownicy okalającej kominek. Czasem stosuje się nawet ruszt z wkładem wodnym, co znacząco podwyższa sprawność całego systemu. Jest to więc rozwiązanie maksymalnie wykorzystujące wyprodukowaną energię termiczną.

Cechy płaszcza wodnego

Największą zaletą wykorzystania kominka jako źródła ciepła do ogrzewania domu oraz wody użytkowej jest wsparcie głównego systemu ogrzewania. Niektórzy sam fakt, że należy tworzyć dodatkową instalację wraz z budową kominka, rozpatrują jako wadę. Jednakże postawienie na tradycyjny kominek pozbawiony jakichkolwiek wymienników ciepła oraz systemu rozprowadzania byłoby energetycznym marnotrawstwem. Co więcej, można spotkać się również z opinią, że wadą systemu z płaszczem wodnym jest konieczność podłączenia go do sieci elektrycznej (ze względu na sterowniki i pompy). Niemniej jednak większość sprawnych oraz wydajnych systemów grzewczych nie może się już obejść bez prądu, stąd też ten argument nie powinien zniechęcać fanów kominków.

Dodatkową zaletą jest możliwość ogrzewania wody użytkowej, ponieważ drugi, również popularny system dystrybucji gorącego powietrza, uniemożliwia uzyskanie c.w.u. Kolejną zaletą takiego rozwiązania jest także możliwość łatwego podłączenia rur rozprowadzających wodę z obecnym układem istniejącego już c.o. W ten sposób można zdecydować się na budowę kominka z płaszczem wodnym nawet w starszych domach. Warto mieć również na uwadze, że płaszcz wodny i zastosowane równocześnie najnowsze rozwiązania tego rodzaju systemów grzewczych powodują, że sprawność zwykłego kominka może znacząco wzrosnąć. Kominek z otwartym paleniskiem osiąga zazwyczaj sprawność na poziomie 25-30%, z wkładem do około 70%, a z systemem dystrybucji gorącego powietrza – maksymalnie do ponad 80%. Natomiast kominek z płaszczem wodnym może osiągać nawet 90% sprawności. Oczywiście zależy to od zastosowanych technologii – im bardziej nowoczesne, tym może być ona wyższa.

Kominek z płaszczem wodnym to doskonały kompromis pomiędzy wymarzonym wystrojem wnętrza a praktycznym wykorzystaniem potencjału grzewczego. Oczywiście posiadanie kominka zawsze wiąże się z koniecznością składowania opału, lecz dla fanów palenia drewnem raczej nie będzie to rozpatrywane jako wada. Jedynie sadza i pył mogą początkowo odstraszać, jednak jeśli ktoś marzy o domowym palenisku od lat, raczej jest świadomy konsekwencji takiego wyboru. Jeśli zatem pragniemy zbudować we własnym domu kominek, warto połączyć przyjemne z pożytecznym i zainstalować płaszcz wodny.

Wśród Polaków coraz bardziej widoczny jest zwrot ku naturze. Przejawia się to znacznym zwiększeniem popytu na wszelkie działki rekreacyjne, ogródki działkowe czy nawet nieużytki, które można zagospodarować w ciekawy sposób. W związku z tym każdemu marzy się domek letniskowy lub chociaż altanka, w której można się schronić nie tylko w ciągu dnia, lecz również nocować. Z tego względu istotne jest, aby zapewnić sobie w takim obiekcie źródło ciepła, ponieważ letnie noce również potrafią być zimne. W takiej sytuacji warto postawić na efektowny kominek opalany drewnem, który nie tylko da ciepło, lecz również uprzyjemni wieczory. Czym się zatem kierować przy jego wyborze?

Kominek to nie tylko ogrzewanie

Przede wszystkim warto zastanowić się, z jakiego powodu chcemy zainwestować w taki rodzaj źródła ciepła. Kominek to wydajny system grzania nie tylko samego budynku, lecz także – przy zastosowaniu odpowiedniej technologii – wody użytkowej. Oprócz funkcji grzewczej kominki spełniają również rolę głównego elementu dekoracyjnego, często umieszczanego w centralnej części dziennej. Zależnie od stylu, w którym domek letniskowy został urządzony, do budowy kominka można wykorzystać takie materiały jak cegła lub kamień.

Czynniki wpływające na wybór kominka

Większość osób, które podjęły decyzję o zakupie kominka, może stać przed dylematem, jak dokładnie powinno wyglądać ogrzewanie nim domku letniskowego. W tym momencie należy wybrać metodę rozprowadzania ciepła uzyskanego ze spalanego drewna. Zależy to nie tylko od wielkości ogrzewanej przestrzeni, lecz także od częstotliwości użytkowania domku. Jeśli kominek powinien ogrzać niewielki salon z aneksem kuchennym i ewentualnie małą łazienkę, to wystarczający może okazać się ten ogrzewający otoczenie poprzez promieniowanie. W ten sposób można zbudować mały kominek bądź postawić wolnostojącą kozę – nie zajmą one dużo miejsca i równocześnie bez problemu ogrzeją najbliższe otoczenie. Co więcej, na takie rozwiązanie powinny zdecydować się osoby, które spędzają w domku bądź altance jedynie sezon letni.

Inaczej sprawa ma się w przypadku większych domów letniskowych. Czasem taki budynek posiada kilka pokoi, osobną kuchnię, dużą łazienkę czy dodatkowe pomieszczenia gospodarcze. Kominek, mający za zadanie ogrzać tak dużą przestrzeń wyłącznie poprzez promieniowanie, może nie wystarczyć. Decydując się na ogrzewanie kominkiem większych przestrzeni, warto postawić na jedno z dwóch popularnych rozwiązań. Pierwszym i łatwiejszym do zrealizowania jest system dystrybucji gorącego powietrza. To inaczej układ nawiewów, które dostarczają ciepłe powietrze do każdego miejsca w tego rodzaju domku.

System taki umożliwia odbieranie energii cieplnej wyprodukowanej przez kominek i rozprowadzanie jej po całym budynku. Jego układ opiera się na promienistej sieci przewodów powietrznych, które zazwyczaj dzięki urządzeniu nawiewowemu wtłaczają ogrzane powietrze do pomieszczeń. Dobrym rozwiązaniem jest także postawienie na układ rekuperacji, jednakże istotne jest wtedy dopilnowanie, aby kominek posiadał niezależny, dostęp do świeżego powietrza. Z tego powodu, a także ze względów bezpieczeństwa, lepiej zatem skorzystać z pomocy profesjonalistów wykonujących systemy ogrzewania bazujących na kominkach.

Cechy kominka a wymagania użytkowe

Istnieje jednak jeden powód, dla którego takie rozwiązanie nie będzie korzystne. Jeśli chcemy zarówno ogrzewać dom, jak i wodę użytkową – system DGP niestety się nie sprawdzi. W takim przypadku należy postawić na kominek z płaszczem wodnym. Wtedy odbieranie energii cieplnej polega na ogrzewaniu wody i rozprowadzaniu jej poprzez rury grzewcze i grzejniki, tak jak ma to miejsce w tradycyjnym systemie c.o.

Kominki i domki letnie to wręcz duet idealny. Obecność w domu uroczego paleniska pozwala cieszyć się ze wspólnych chwil nawet podczas niekorzystnej pogody, która uniemożliwia np. rozpalenie ogniska na zewnątrz. To również możliwość przebywania w takim domku niemalże przez cały rok. Warto więc mieć odpowiednio zaaranżowane tego typu miejsce, które nie tylko posłuży jako przestrzeń dla letniej rekreacji, lecz również sprawdzi się jako samotnia na jesienne wieczory. Wtedy trzask palonego drewna i przyjemne ciepło jeszcze bardziej będą sprzyjać wyciszeniu i zrelaksowaniu się.

Obudowa kominka domowego jest bardzo istotnym elementem aranżacji wnętrza. Swoim stylem wykończenia musi pasować do reszty pomieszczenia oraz nie powinna przytłaczać rozmiarem. Oprócz tego dobrze byłoby, gdyby obudowa pełniła funkcję nie tylko estetyczną, ale również ochraniała sam piec oraz domowników, zapobiegając potencjalnemu poparzeniu. Jest to szczególnie istotne, kiedy w domu mieszkają dzieci czy zwierzęta.

Bezpieczeństwo ponad wszystko

Pierwszą i podstawową cechą obudowy kominka powinna być niepalność. Wszystkie produkty bez atestów bądź konkretnej nazwy materiału czy wątpliwego pochodzenia nie są dobrym rozwiązaniem — w końcu mamy do czynienia z jednym z żywiołów, z którym nie ma żartów, a zachowanie wszelkiej ostrożności jest niezwykle ważne. Nie oznacza to jednak, że zabudowa kominka musi być nieatrakcyjna wizualnie lub nie pasować do stylu wnętrza. Obecnie producenci proponują tyle ciekawych rozwiązań i surowców do wykonania obudowy kominka, że z łatwością można dobrać takie, które będą idealnie komponować się z wystrojem wnętrza, w każdym możliwym stylu.

Do materiałów polecanych do stworzenia idealnej obudowy należą:

• kamienie dekoracyjne, takie jak marmur czy granit – wyjątkowo trwałe i bardzo efektowne, występują w wielu wersjach kolorystycznych oraz posiadają naturalne, niepowtarzalne użylenia. Świetnie przewodzą ciepło, równomiernie je rozkładając;
• piaskowiec – również należy do kamieni ozdobnych, występuje w przepięknych beżowych barwach. Jest znacznie bardziej miękki i chłonny, co niestety sprawia, że trudniej go wyczyścić;
• beton architektoniczny – trwały i dobrze przewodzący ciepło materiał. Przy tworzeniu betonowej mieszanki można dodać do niej dowolne barwniki lub dodatki, dzięki którym obudowa będzie idealnie dopasowana do koloru i stylu wnętrza. Idealnie sprawdzi się w loftowych i surowych pomieszczeniach;
• cegła oraz płyta szamotowa – ognioodporna i dobrze akumulująca ciepło, co sprawia, że kominek będzie oddawał je na długo po wygaszeniu;
  ognioodporne płyty z krzemianu wapnia – mogą stanowić zarówno izolację, jak i obudowę kominka. Można je dowolnie wykończyć – pomalować na ulubiony kolor lub położyć na nich kafelki.

Klasyczne drewno

Drewniane obudowy kominków są piękne i świetnie pasują do rustykalnych wnętrz, lecz budzą wiele kontrowersji. Niektórzy uważają, że drewno absolutnie nie nadaje się jako materiał okrywający kominek, między innymi ze względu na wysoką łatwopalność. Poza tym, pod wpływem nagrzewania, uwalnia ono substancje lotne, które mogą być szkodliwe dla mieszkańców.

Pomimo tych niepokojących aspektów drewniana obudowa może być bezpieczna, ale tylko w określonych przypadkach i przy spełnieniu dodatkowych warunków. Piec, który może zostać obudowany drewnem, musi być „zimny”, co oznacza, że pomiędzy wkładem kominkowym a ścianą powinien znajdować się dodatkowy materiał izolacyjny. Nie jest to takie oczywiste, gdyż tego typu technika jest stosowana jedynie w małych pomieszczeniach oraz w przypadku, kiedy kominek ma pełnić funkcję ozdobną i nadającą przytulny klimat, aniżeli być jedynym źródłem ogrzewania.

Płyta kartonowo-gipsowa

Płyta kartonowo-gipsowa jest godnym uwagi rozwiązaniem ze względu na możliwości jej formowania. Można stworzyć dowolny kształt kominka pasujący do wnętrza — nawet formy półokrągłe. Niestety tak samo, jak w przypadku obudowy drewnianej, karton-gips należy do materiałów łatwopalnych i może stwarzać zagrożenie pożarowe. Przy wyborze tego rodzaju zabudowy należy zwrócić uwagę na właściwości danej płyty. Istnieją bowiem ich ognioodporne odpowiedniki, zawierające włókno szklane. Oprócz tego trzeba je zabezpieczyć, aby nie dotykały bezpośrednio ścian kominka. Najlepsza do tego będzie niepalna wełna mineralna zabezpieczona dodatkowo folią aluminiową. Pomimo swoich właściwości ułatwiających dowolne uformowanie obudowy kominka, płyta kartonowo-gipsowa, jest coraz rzadziej wykorzystywanym materiałem. Jej miejsce zastąpiła wyżej wspomniana ognioodporna płyta krzemianowa.

Materiał obudowy powinien zostać uwzględniony już podczas projektowania całego systemu grzewczego — nie jest to jedynie kwestia stylu, a złożony proces wymagający dokładnego zaplanowania. W zależności od tego, jaką funkcję będzie pełnił piec, surowiec, z którego będzie wykonana obudowa, musi być z nim kompatybilny. Nie każdy materiał może zostać wykorzystany przy wszystkich rodzajach kominków. Te gromadzące ciepło i nagrzewające się (często stosowane w przypadku domów ogrzewanych drewnem), wymagają odpowiedniej obudowy wykonanej z bezpiecznych, niepalnych materiałów. Przed podjęciem ostatecznej decyzji zachęcamy do konsultacji ze specjalistą, który przedstawi najlepsze rozwiązania, dopasowane do rodzaju ogrzewania, wielkości pomieszczenia oraz budżetu.